obrazy 14

Alegoria istnienia w Śunjacie. Nie ma różnych rodzajów istnienia, jest tylko jedno istnienie. Istnienie w rzeczywistości Śunjaty i w rzeczywistości konwencjonalnej jest tym samym. To jest to samo istnienie - pomimo tego, że natury tych rzeczywistości są różne (rzeczy przejawiają się w różny sposób). Istnienie jest zero-jedynkowe - zachodzi albo istnienie albo nieistnienie. Brak czasu i własności w rzeczywistości Śunjaty jest częścią jej natury i nie ma wpływu na kształt istnienia.

Alegoria doświadczania Śunjaty. Aby doświadczyć Śunjaty należy opuścić powszechnie doświadczaną rzeczywistość konwencjonalną - należy umrzeć dla świata. Droga do wolności - umieranie jest adekwatnym porównaniem dla wielokrotnego doświadczania Śunjaty - stopniowym oddalaniem się od ludzkiego świata. Jednak umieranie dualnego umysłu nie jest drogą ku nicości. Umieranie jest drogą do wolności.

Doświadczający Śunjaty jak przez szybę pancerną, zakurzoną i zmętniałą, widzi namiastki przedmiotów samych w sobie – noumenów. Najpierw zapowiedź noumenu krzesła, potem zapowiedź noumenu żółtego sześcianu. To co widzi nie jest już zjawiskiem (fenomenem), choć w żaden sposób nie może być jeszcze obiektem transcendentnym (noumenem). To co widzi doświadczający Śunjaty to informen - nadal tylko jeden z aspektów rzeczy samej w sobie, już jednak niezależny od poznającej go świadomości.

Przebieg medytacji z Śunjatą.

Umysł w Śunjacie.

Pustka przedmiotu na przykładzie drzewa.

Ścieżka przemiany.

Alegoria istnienia rzeczy w Śunjacie. Rzeczy realnie istniejące przejawiają w Śunjacie tę samą naturę. Jedną z cech tej natury jest nieokreśloność - nie posiadają żadnych własności różnicujących je między sobą. W takim ujęciu wszystkie rzeczy są jednością ze względu na cechę nieokreśloności w ich naturze, jednocześnie są też wielością, gdyż widoczne są oddzielnie. Widoczne są w przestrzeni, która także jest nieokreślona.

Alegoria istnienia rzeczy w Śunjacie. Rzecz istniejąca w pozawerbalnej i pozapojęciowej rzeczywistości Śunjaty pozbawiona jest własności. Widoczna jest jako nieokreślona, nieuchwytna, niezauważalna, osobliwa, niesprecyzowana, nieustalona, bezpłciowa, nijaka, anonimowa, bezimienna, nieznajoma, nieznana, niezdefiniowana, nieoznaczona. Pozbawiona formy i czasu - jest pusta.

Marchewka - rower podpisany "marchewka" - ontyczna metafora istnienia rzeczy w Śunjacie. Prezentacja sposobu w jaki rzeczy przejawiają się w rzeczywistości Śunjaty - próba konceptualnego przedstawienia istnienia w Śunjacie. Zestawienie obrazu roweru i podpisu "marchewka" nie tworzy żadnych skojarzeń. Umysł doszukując się w rowerze marchewki nic tam nie znajduje - nie potrafi połączyć dwóch pojęć w logiczną całość. Umysł pozostaje w zawieszeniu - nie rozpoznając cech marchewki w rowerze nie widzi roweru jako marchewki. Jednocześnie też nie widzi roweru jako rower, gdyż ten podpisany został jako marchewka. Ta niemożność znalezienia własności, niemożność pojęciowania, to chwilowe zawieszenie umysłu połączone z naocznością roweru jest odpowiednikiem istnienia rzeczy w Śunjacie – rzeczy realnie istniejącej w rzeczywistości Śunjaty. To nie jest jeszcze obraz rzeczy w Śunjacie. To tylko ontyczna metafora istnienia rzeczy widocznej w Śunjacie.

Łyżka - krzesło podpisane "łyżka" - ontyczna alegoria istnienia rzeczy w Śunjacie. Poglądowa prezentacja sposobu w jaki rzeczy przejawiają się w rzeczywistości Śunjaty - próba konceptualnego przedstawienia istnienia w Śunjacie. Zestawienie obrazu krzesła i podpisu "łyżka" nie tworzy żadnych skojarzeń. Umysł doszukując się w krześle łyżki nic tam nie znajduje - nie potrafi połączyć dwóch pojęć w logiczną całość ani nawet w metaforę. Umysł pozostaje w zawieszeniu - nie rozpoznając cech łyżki w krześle nie widzi krzesła jako łyżki. Jednocześnie też nie widzi krzesła jako krzesło, gdyż to podpisane zostało jako łyżka. Ta niemożność znalezienia własności, niemożność pojęciowania, to chwilowe zawieszenie umysłu połączone z naocznością krzesła jest odpowiednikiem istnienia rzeczy w Śunjacie – rzeczy realnie istniejącej w rzeczywistości Śunjaty. To nie jest jeszcze obraz rzeczy w Śunjacie. To tylko ontyczna alegoria istnienia rzeczy widocznej w Śunjacie.

Nożyczki - Sześcian podpisany "nożyczki" - ontyczna metafora istnienia rzeczy w Śunjacie. Prezentacja sposobu w jaki rzeczy przejawiają się w rzeczywistości Śunjaty - próba konceptualnego przedstawienia istnienia w Śunjacie. Zestawienie obrazu sześcianu i podpisu "nożyczki" nie tworzy żadnych skojarzeń. Umysł doszukując się w sześcianie nożyczek nic tam nie znajduje - nie potrafi połączyć dwóch pojęć w logiczną całość. Umysł pozostaje w zawieszeniu - nie rozpoznając cech nożyczek w sześcianie nie widzi sześcianu jako nożyczki. Jednocześnie też nie widzi sześcianu jako sześcian, gdyż ten podpisany został jako nożyczki. Ta niemożność znalezienia własności, niemożność pojęciowania, to chwilowe zawieszenie umysłu połączone z naocznością sześcianu jest odpowiednikiem istnienia rzeczy w Śunjacie – rzeczy realnie istniejącej w rzeczywistości Śunjaty. To nie jest jeszcze obraz rzeczy w Śunjacie. To tylko ontyczna metafora istnienia rzeczy widocznej w Śunjacie.

Jego człowiekowaty umysł z fałszującą obraz świata, oddzielającą świadomością. Jeden z miliardów - podatny na patriotyzmy, faszyzujące religie, uwikłany w konsumpcyjną codzienność.

Współczucie czy współodczuwanie - emocjonalne współczucie (wiem co czujesz) czy racjonalne współodczuwanie (wiem dlaczego tak postępujesz). Współodczuwanie wstrzymujące osądzanie jako droga do przemiany.